Çocuklarin gelisim ve egitim çaginda zor ve tehlikeli islerde çalistirilmalari, uygulanmakta olan sosyo-ekonomik politikalarin, her türlü ihmalin ve denetimsizligin magdurlari durumuna düsmelerine neden olmaktadir. Çalisan ve okuyan gençlik üzerine yapilan bu çalisma da, farkli islevleri ile gerek bireyleri egiten, eglendiren gerekse, haber veren, kamuoyu olusumuna katki saglayan medyanin, çocuklari nasil ve ne gibi programlarla etkileyip ya da etkilemedigi ortaya çikarilmak istenmektedir. Çalisma 15–18 yas arasi ortaögrenim çagi gençligi ile sinirlidir. Çalismanin örneklem grubu, okuyan ve çalisan gençlik olmak üzere iki ana gruptan olusturulmus ve 698 anket uygulanmistir. Sonuç olarak medyanin çocuklar üzerinde büyük etkileri oldugu çalisma sonucunda tespit edilmistir.

Neoliberalizmin 1980 sonrasi yarattigi dönüsümler küresel ölçekte toplumun her kesiminde etkili olmus ve yeni bir akilsallik biçimi gelistirmistir. Bu biçim ayni zamanda Richard Sennett’in tabiriyle yeni kapitalizm olarak adlandirilabilir. Neoliberalizm ya da yeni kapitalizmin üretim biçimleri bireyi yeniden biçimlendirmektedir. Neoliberalizmin yarattigi yönetimsel bir akillsallik içeren toplumsal düzen içinde bireyler neoliberal özneler haline gelmektedir. Bu süreçte medya da temelden bir dönüsüm geçirmistir. Medyanin bu dönüsümü temel olarak mülkiyet problemini beraberinde getirmis ve daha önceden bu sektörde olmayan birçok sirketin medya sektörüne girmesine sebep olmustur. Neoliberalizmle birlikte medyada ticari bir yapiya dönüsmüstür. Bu çalismanin amaci da neoliberalizm ve neoliberal politikalarin medya üzerindeki etkisini tartismaktir.

Zygmunt Bauman, sosyolojiyi, (elestirel bir kavrayisla) belli disipliner sinirlarin disinda, genis bir düsünce âleminin ürünleriyle birlikte harmanlayarak, insani ve içinde yasadigi dünyanin temel dinamiklerini anlamak adina göreve çagiran sosyolog-felsefecilerdendir. Bu çalisma, bir sosyolog-felsefeci olarak Bauman’in akiskan modernite analizi içerisinde günümüzün önemli gündem maddelerinden biri olan “mülteciler” olgusuna nasil egildigini göstermek amacindadir. Her seyin akiskan bir nitelik kazandigi, öngörülemezligin ve belirsizligin her alanda kendisini hissettirdigi akiskan modernite evresinde mültecilik meselesine dair çözüm önerileri de bu gerçekligin isiginda degerlendirilmek durumundadir. Geçiciligin, yersizligin, aidiyetsizligin, güvensizligin, öngörülemezligin, yani akiskanligin hâkimiyet kazandigi günümüzde, mültecilik konusu da modernligin bu sivi halinden payina düseni almistir. Bauman’in mültecilige dair çözümlemeleri, onun derin sosyolojik bakisi isiginda karamsar gelecek tasavvurlarini asan bir umut isigi olma vasfiyla da öne çikmaktadir. Bu anlamda çalisma, içinde oldugumuz dünyayi kavramada ve mültecilik konusunda yabancilastirilan “öteki”ni de içinde barindiran müsterek bir dünya tasavvuru insa etmede Bauman’in akiskan modernite analizinin sundugu argümanlari ele almaktadir